Temnyj pereulok dushi

Zacem ty menia trewozhish,
takim pustiakom kak liubov,
Sevodnia vo mne net zhelanija,
zavtra ono tam pojavitsa vnov.

No sias ostav menia prosto,
v etoj temnoj i tesnoj pescere,
Tam veru ja dolzhen otstroit,
I dlia etogo mne nado vremia