Gyvenimas nuostabus ...

... kai saule sviecia tau i snuki
... kai vejas pucia tau i aki
... kai zvirblis ant pusaites tupi
... kai pamirsti kad tau greit sakes

Ja zamiorznu bez etoj uzhasnoj kurtki

Ja skovannyj, zamknutyj v sebe i mama odela menia smeshno sevodnia. A sias ulybajsia mudak, sevodnia budet samyj plohoj den tvojej zizni. Nikto tebia nehochet trahat izza tvojego uzasnogo haraktera. Izza tvoich glaz kotoryje smotriat v raznyje napravlenia kogda ty ulybajessia, izza volos na tvojej spine. Mozet ty hochesh slishkom mnogo kogda hochesh vliubit v sebia ves etot mir, a potom otvergnut ego, skazav ty mne nenuzhen mir, ja slishkom horosh dla tebia. Ja byl samom protivnym malcikom v svoim klase, kogda ja zahodil v klas slyshelis tichije vopli devscionok. Ja vsegda hotel stoby eto byli vopli ot masturbacii pod skolnoj lavkoj. Ja chociu nravitsa zenscinam, potomu ja vedu sebia kak mudak, no rezultatov nikakich eto neprinosit. Ja kak i byl grusnym neudacnikom tak nim i ostalsia. Kogda isceznet eta bol otverzhenija ? Kak skleit svojo rozbitoje serdce ? Kak ostatsa optimistom kogda u tebia na zadnice vyrosli volosy. Prava v tom sto mnogije liudi eto ciustvujut vremia ot vremeni. No ja ciustvuju eto postojanno. Eto uzhasnaja patalogija. Otvergajesh sebia sam, otvergajut tebia i drugije. Ne ne ne, kogda otvergajesh sebia sam ty sam avtomaticeski otvergajesh drugich. I malo togo sto ty dolzhen sprawliatsa so svoimi kompleksami to ty dolzhen escio spravliatsa s kompleksami drugich liudej. Vot ! Vot v ciom vsia problema. Vse vokrug zaparenny i u vsech niskaja samoocenka. Dazhe kogda nam hrenovo my pytajemsia ubedit drugich sto nam horosho, kogda proigrywajem my starajemsia ulybatsa. Kogda my hochem oddohnut ot liudej my starajemsia kuckovatsa stoby kogda nibud ne umeret v odinocestve. Ja postojanno ciustvuju sebia odinoko dazhe togda kogda menia okruzhajet mnogo liudej. Eto ciustvo roditsa v nutri. Sevodnia ja jechal vmeste s Kristinoj. Ona milaja devushka s ochen krasivoj figuroj i milym charakterom. Znaju, sto uzhe ni raz ja stanovilsia na eti grabli. NET MILYCH ZHENSCIN. Vse oni imejut tiomnuju storonu... i ujutnoje . Yin i yang. Oni dumajut sto oni est sudja v konkurse liubvi. Oni mogut za neskolko sekund zastavit tebia chiustvovat sebia nichtozhestvom. Dazhe te horoshyje. I vot ja ciustvuju sebia nichtozhestvom, skoree vsego izza zhenschiny. Ja ciustvuju slovno vo mne sobralos mnogo mnogo jadu v organizme i ja nemogu ot nego izbavitsa. A esli ot nego neizbavlius budu sevodnia hodit po grabliam. Stal na odni, a oni tebe po morde. Povernul, a tam opiat grabli. Vsio zhe Kristina byla so mnoj mila, govoria s nej pro VUZ ja chiustvoval lehkoje vozbuzhdenije. Cherez ejo malenkije guby vyhodil tichij zvonkij golos. Kogda my proscialis ja na posledok smeril ejo figuru vzgliadom, podumal - nu ona sovsem nicevo.

Where is the love, Justin Timberlake ?

Opiat u menia emocjonalnyj stupor. Ja nemogu izbavitsa ot gadkich myslej. Kak ? Kak ich ubit ? V takije momenty ja chociu predlozhit mne otsosat vsem kto govorit "dumaj pozitivno". Ne-mo-gu. Vsio budet plo-xo-xo.

I plius etot dolbannyj referat

Chiasy tikajut

Neznaju kuda eto menia vediot. Nikogda v zhizni tak mnogo nepisal kak v etom mesiace, mne snosit kryshu ot zhizni. Vse ciuvstva perepinajutsa v nutri, inogda oni byvajut sladkije inogda neocen. Sias ja ciustvuju sebia opiat kak kucia derma. Dazhe neznaju kak nozvat eti energii kotoryje vo mne pulsirujut na dannyj moment, no oni mne meshajut trezvo dumat. Eto zhazhda, toska, liubov i pochot. Ja syt po gorlo ot vsego, tolko mysli o nej mne ne dajut zit spokojno. No ja ejo tak dawno videl, mozhet ja eto vsio sebe pridumal. Mozhet kogda ja ejo uvizhu u menia neostanetsa ni kapli liubvi k ejo osobe. Bljat, ja zaputan kak golovolomka. Mozgi slomajesh, no ne reshish. Neznaju kuda menia vediot eto putesestvije v mire perezhivanij. Jesli ja ranshe i dumal sto umeju  sprawliatsa s plohimi emocijami to sias mne eto delat delajetsa vsio slozhnej i slozhnej. Demony i angely razmnozhajutsa z ogromnoj skorostju i derutsa za moju dushu. Eto takzhe slozhno ignorirovat kak zalozhenyj nos. Ja isciu samyje raznyje puti dlia vyrazhenija etich chiustv. Koje kakije ich pritupliajut, koje kakije priostonavlivajut, koje kokije usiliajut. Eto plohaja energija, nazwiom ejo tiomnoj, ja ejo ciuvstvuju. Ona ocen silna, ona zastavliajet telo silno dyszat i ejo nepodavish. Ejo mozhno tolko iscerpat, tolko togda pojavitsa mesto dlia svetloj i svezhej energii i vot togda iscerpyvatsa nacniot svetlaja energija. Daosy byli v chem to prawy nazywaja zhizn potokom energii.

Svoju partiju ja vyigral

sevodnia vozvrosciajus domoj ranse cem planiroval, skoree vsego zavtra u menia budet svobodnyj deniok. nu i slavno. sevodnia ustroil kvn na poslednich riadach v auditorii, bylo veselo. na kresle v kotorom sedel moj odnakursnik, narisoval zhenskoje telo z zadi, v osnovnom spinu. golovu, nogi i pleci reprezentiroval sediascij v kresle celovek. Andrej dorisoval lifcik, Denis dorisoval volosy na zadnice. Potom my vse druzno smejalis s togo kakoje grusnoje u nego predstavlenije zhenskogo tela. nepomniu kogda poslednij raz tak ugaral. potom my poszli vypit kofe. opiat vse podkalyvali Saniu nasciot masturbacii. ja neznaju kak on vyderzhivajet vse eti podjobki. naverno on s nimi smirilsia. kogda smejoshsia s drugich tak lehko zabyt kakoje ty sam na samom dele grusnoje sozdanije. no eta ciast tebia vyplywajet na ruzhu kak vozdushom napolnenyj miach zasunutyj gluboko w wodu. posle kofepitija my pojechali igrat v bouling. mnie chvatilo tolko paru raz mimo zapustjit miac stoby moja samoocenka sprygnulaby rezko v niz. pocemuto v samom naciale holosto strelial tolko ja. ja pytalsia sebia ubedit sto s praktikoj budet lutshe, sto ja davno ne igral v bouling, ja pytalsia priznat sebe sto ja ploho igraju i pytalsia s etim zhit. vremia shlo tak medlenno. posle 10 minut igry ja hotel domoj k mame. nikto ne liubit proigrywat. i ja toze ne liubliu. da ja i chiustvoval sebia kak sviazan veriovkami kogda naberal razgon i brosal sar. nogi u menia putalis, ruki tozhe, kazdaja iz moich strategij davala obratnyj rezultat. ja dazhe pytalsia na vsio zabit i naslazdatsa igroj, no mne eto tozhe nepolucilos. slozno razslabitsa kogda starajeshsia eto zdelat osoznanno, no eto vozmozhno. no prosto moj razum byl tak silno skoncentrirovan na tom sto bju mimo sto ja dazhe ne dumal pro eto. "opiat mimo, kakojzhe ja lox". ja dumal sto ves mir tolko i smotrit kak ja bju mimo keglej. ja dazhe nezamecial krasivych devcionok kotoryje prahodili mimo menia. Sanik v to vremia obsuzhdal popku oficjantki, mne vsio eto kazalos pustiakom. potom igra ulutshilas i ja vygral odnu partiju.

Nu sto za krasivoje utro

ja takoj krasivyj ciortik, nikto ne mozhet so mnoj srovnitsa. moja ulybka sijajet kak zoloto. vse hotiat ejo polucit. ura, ja gadkij no ne sevodnia. ja videl sebia v zerkale, otrozhenije v niom mne ulybalos. ja sprosil "cego rzosh ty simpatichnaja skotina, idi uzhe, a to na awtobus opozdajesh". inogda ja skuciaju po protivnom nastrojenii, togda ja mogu uspeshno zanimatsa slovesnym mazohizmom. ja zametil v etom kakujuta zakonomernost - kogda ja v horoshom nastrojenii, ja sadist, ja muciaju okruzajuscich, kogda ja v plohom - ja muciaju sebia. doktor, ja normalnyj ? ot kuda vo mne stolko zhestokosti. mentalnaja masturbacija ne dajot nikakich rezultatow, tak kak i ot nastojasciai masturbacii ne rodiatsa deti, no ona mozhet uspokoit tebia na neskolko chiasov. eto takzhe horosho kak prosratsa posle mucitelnogo zaderzivanija govna v sebe. mm, ja nemogu dozdatsa kogda prijedu v universitet, tam stolko mnogo krasivych devak, oni sijajut tak silno krasatoj sto ona oslepliajet tebia kak luc lazera. kruto byt ozabocenym. eto gorazdo prijatnee cem byt golodnym. eto pritupliajet rutinu.

Prozac painkillers

Sto takoje ? Ja opiat ciustvuju sebia kak kusok syra. U menia opiat psichoz na dusze, moi demony ustroili tam pir i zhgut sardelki na kostre i tancujut pod Rammsteinow. Oni tancujut a potom zanimajutsa liubovju i porozhdajut escio bolshe podobnych sebe demonov. Ja chociu im skazat, ej potishe tam tvari, ja bolshe neimeju sil. Mozet ja goloden ? Kak poniat sto sluchilos esli ty pered momentom escio byl celovekom a sias ty prevratilsia v lahmatogo monstra, voznenavidil sebia v techenii nanosekundy. Voznenavidil to s chego ty zdelan, svoi chiuvstva.
Da, naverno ja goloden. Idu pozhru, mozhet mne stanet lutshe. Ili nacnu kak zhirodiaji borotsa so stresom s pomoscju hamburgerov i chizburgerov. "O da, chizburger, ty takoj vkusnyj i ty posledneja vesc kotoruju ja tak liubliu na etom svete." A potom ty ego sjedajesh i nojesh "O net, kak ja mog sjest svojego polednego druga ?" I sliozy rekoj ljutsa po tvoich tolstych sciokach. "O boze, ja takoj tolstyj". Vot tak budet jesli budesh piscej zalatywat pustatu v dushe. No liudi tak delajut, moja znakomaja razkazywala sto chwatajetsa za pisciu kogda na rabote netu sto delat. Sto eto za organizacija ? Hernia, a ne organizacija govoriu ja. I vobsce twoj zad pochozh sias na vozdushnyj cepelin govorit mojo podsoznanije. I vot v itoge, vmesto togo, stoby pisat referat ja pishu erundu. A zhivot burlit, a holodilnik pust.

Ujrzec w cudownym cudowne

Nikt nas nigdy nie wypedzal z raju,
opatrz sie dookola,
wciaz w nim zyjemy  !

Charles Bukowski - Das Schlimmste kommt noch

Mit gleichaltrigen Kindern kam ich erst im Kindergarten zusammen. Sie wirkten sehr eigenartig auf mich — sie lachten und schwatzten und schienen glücklich zu sein. Ich mochte sie nicht. Mir war immer schlecht, als müßte ich mich gleich übergeben, und die Luft kam mir seltsam weiß und lähmend vor. Wir malten mit Wasserfarben. Im Garten säten wir Radieschen ein, und ein paar Wochen später aßen wir sie mit Salz. Die Kindergärtnerin fand ich sehr nett. Ich mochte sie lieber als meine Eltern.
Mein Problem war, daß ich nicht aufs Klo gehen wollte. Ich mußte zwar ständig, aber ich genierte mich, es die anderen merken zu lassen. Also klemmte ich. Das war wirklich schauderhaft. Mir war speiübel, die Luft war weiß und drückend — und dauernd dieser Drang, aufs Klo zu müssen. Aber ich sagte nichts. Wenn eines der anderen Kinder von seinem Geschäft zurückkam, dachte ich immer: Du bist dreckig, du hast da drin was Schmutziges gemacht... Die kleinen Mädchen sahen niedlich aus in ihren kurzen Kleidchen, mit ihren langen Haaren und wunderschönen Augen, aber auch bei ihnen dachte ich, daß sie da drin etwas Schmutziges machten, auch wenn sie so taten, als wäre nichts.
Die Zeit im Kindergarten bestand für mich vorwiegend aus weißer Luft.

Xociu byt vecno

Zagliani v moju dushu tam nadezhdy net
Tam i sveta bolshe net, vezde ciornyj cvet
Ja hotelby pomeniat vse svoi detali
Ja hotelby stob propali vse moi rany

Dalshe zhilby prozhivaja kazdyj den pervyj raz
No razbilos mojo serce na oskolki stekla,
Ja hochiu byt molodym escio tysaiciu let,
No posmotri v moi glaza very bolshe v nich net

Mne nenado dazhe slavy i drugova derma,
Ot vsego sto blestit jarko ja prosto ustal,
Hochiu razorvat vse cepi, perevernut etot mir,
No posmotri na moi ruki, v nich net bolshe sil

Ty prekrasna kak boginia, v tebe mnogo dobra,
Stoby polucit tebia ja djavlu dushu oddal,
Ja hotelby osuscestvit vse tvoi mecty,
No posmotri v serce majo, tam bolshe netu liubvi.

Konflikt s kompiuterom

"Diese Webseite ist nicht verfügbar" skazal sevodnia browser.
"Nu sto s toboj takoje bliadina ty tupaja ?" sprosil sevodnia ja.

Paskutinis šudo lašas

Atrodo pripratau prie savo mažojo kompiuterio. Taip pat priratau prie rašymo rusų kalba. Kone viena geresnių kalbų padedanti tinkamai išreikšti jausmus, išlaisvinti dvasią. Šiandien norėčiau būti kur nors kitur, tačiau kur, aš pats nežinau. Svarbiausia man jaustis laimingam, bet kaip tai pasiekti čia jau kitas klausimas. Man anksčiau atrodė, kad turėti daug moterų yra laimės pagrindas. Dabar man atrodo, kad tai tera Holyvudinis mitas. Taip, kai esi viskuo patenkintas iki tokio lygio kad atrodo kad tuoj bamba iššoks ir išmuš kokiam nors atsitiktiniam  praeiviui akį, jos gali tą laimę padvigubinti. Tačiau, kai esi liūdnas jos gali padvigubinti taip pat tavo liūdesį. Taip man atrodė anksčiau, dabar pats nežinau kuo tikėti. Esu kaip tuščias puodukas, kuris laukia kol jį kas nors pripildys. Bet dažnai mano puodukas būna tiesiog prišiktas. Esu gan uždaras žmogus ir stengiuosi su tuo gyventi. Atsiriboti. Susitakyti. Pakeisti. Išvalyti ir vėl kuo nors pripildyti. Ir dabar mano rašymas yra visiškas klėdėjimas. Kaip vaiko su dauno sindromu, kuris maigo bet kokius klavišus ir bando išgauti garsą. Arba katė iš kurios visi tikisi kad ji varys į smėlio dėžę bet ji vis tiek myža ant sienos. Arba katė su dauno sindromu kuri myža ant sienos ir mano kad tai smėlio dėžė. Blogiausia yra tai, kad ir kiek bastysies po savo sielos užkampius vis tiek liksi be nieko. Nors iš kitos pusės man atrodo kad nuo to tampama išmintingesniu.

Ne bej menia po lby igrushechnoj lopatkoj

Ciort, vcera ja mectal osoznatelno kontrolirovat svoju erekciju. Zal sto mojo zelanije neispolnilos v tecenije noci. Daze puteshestvije v avtobuse kazhetsa ocen vozbuzhdajuscim sevodnia. Ja vstal v horoshem nostrojenii, odelsia kak nado, ciustvuju sebia svezho, priam rok zvezda. Mimo prohodiat krasivyje zhenshiny. Oni vezde - na avtobusnych stojankach, na ulicach, v mojom universitete, ja nikuda nemogu ot nich spriatatsa. Oni terutsa ob menia kogda v avtobuse delajetsa slishkom tesno. Inogda trutsa voniucije muzhiki, togda vsia romantika mngnovenno propadajet. Ja dumaju togda "ubirajsia proch gad voniucij". Sevodnia vstretil Evelinu, moja nenavist k sebe byla svedena k nuliu, no dazhe kogda ja v horoshim natrojenii ja vedu sebia kak lox. Ja govoril s nej pro sport i tem samym vremenem dumal kaby ejo zazhat v etim tiomnym uglu na avtobusnaj stojanke. Mozet potomu ja tak ciasto i nyriaju v melancholiju, ot togo sto moi fantazii dovolno slozhno osuscestvitelny. I jesli ja nich nacniu privodit v zizn, menia posadiat v miahkuju palatu, zviazhut ruki zzadi i sprosiat "wam tak ne zhmiot"? Ja poslednee vremia ocen ciasto pogruzajus v seksualnyje fantazii, dazhe sport nepomogajet. Mozet oni i jest toj pricinoj ot kotoroj mne tak ciasto byvajet gadko na dusze. Ved kogda ty ocen silno xoces morozhenogo i roditeli tebe jego nepokupajut ty tozhe ciustvujesh sebia dermovo. Po krajnej mere v detctve, kogda u tebia veter v karmanach. Samyj zametnyj pobocnyj efekt fantazij eto priliv krovi k mozgam. A mozet krov ot nich otlivajetsa ? V liubom sluciaje mozg kazhetsa prevratisia v vatu. I mysli begajut medlenno po niom medlenno. A kakzhe inache ? Tak i dolzhen rabotat mozg iz vaty - ploxo. Huzhe vsego vozvrasciajetsa ciuvstvo nepolnocennosti. Telo nojet ot togo sto nepoliuciajet togo cego hochet. Golos na pravom plece govorit "ty vsegda byl gadkim utionkom i vsegda nim ostaneshsia, idi vypej i smiris s etom" ili "pora kopit dengi na plasticheskuju operaciju".

Kakije idealnyje my nebyliby, nasha zadnica voniajet vsio ravno

Krasnyj bumer

Sevodnia prohodil mimo krasnogo BMW sedmoj serii. My dolgo smotreli drug na druga i ja skazal "Fu, kakoj ty protivnyj"

Zametka sebe

Etot blog pohozh na dushevnuju pomojku. No eto horosho. Eto lutshe chem ustrajevat pomojku v svojom serce. 


Wchera dochital 'kriostnogo otca Mario Puzo', sevodnia vzialsia za Bukowskogo v nemeckom jazyke


Vyxodia iz pojezda prilip k dvum devcionkom s ciupaciupsami. Rozprosil gde ix razdajut. Odna dala pososat svoj potom ona zabrala ego u menia i vsunula sebe v rot. Ja skazal sto etot zhest rovnoznachen poceluju. Ona ulybnulas. 

Plohije emocii uhodiat i snova nahoditsa mesto dlia radosti

Ispovedujsia syn moj i skazhy pocemu ty takoj zloj sevodnia. Pocemu ? U menia plohoje nastrojenije i na menia nesmotriat tiolki. Ja lubliu zhenscin, no ja neumeju etogo pokazat, ja vedu sebia kak kloun. Malo togo, mne vysypalo lico. Ja hotelby by umet kak zhescina skryt vse nedostatki na mojom lice. Sias ja ciustvuju sebia kak triapka. Dazhe neznaju, vsio tak slozhno. Ja hotelby verit shto vsio izmenitsa. Sto moja zhizn opiat budet vsia v kraskach, slovno rebionok vzial guash i narisoval na listke bumagi piostryj pejzazh. No sias, sias ja ciustvuju sebia kak triapka. Ja smotriu v zerkolo i wizhu svoju perekrivlenuju rozhu i dumaju sto nikto nezahochet na mne zenitsa. Tfu wyjti zamush. Kto by hotel zit pod odnoj kryshej s chelovekom kotoryj postojanno soboj nedovolen ? Ili kto by hotel zhit s chelovekom kotoryj postojanno vsiom nedovolen i ktororyj neimejet kryshi nad golovoj. Privet, menia zovut Pasha i ja paranoik. I ja zhivu kazhdyj svoj den v strahe sto nikto menia nepoliubit. Na samom dele eto tolko ot ciasti pravda, samoje wazhnoje dlia menia bylo naucitsa liubit, no kak ne kruti pohodu ja etogo ne umeju, mojo libido oslablo za poslednije vremia, ostajotsa s etim kakto zhit. Nu wot. Kogda spuskajesh s sebia vsiu griaz ostajotsa mnogo mesta na horoshyje i dobryje mysli. No pocemu oni nikogda ne prihodiat kogda ja etogo hochiu ? V ciom delo ? Etot vopros i erekcja ostojutsa dlia menia odnimi iz bolee vazhnych zagadok prirody. Byloby kruto umet vyzywat erekciju v kazdyj moment kogda ty etogo hochesh. Zizn bylaby istinnoj skazkoj. Na primer obsciajeshsia s krutoj devcionkoj i govorish emu "nu druzhok, vstavaj, pora liubit" i on vstajot, a krasivaja devcionka smotrit na vsio eto i dumajet "wau kak zajebis, kak silno ja ego vozbuzhdaju". Ili ta zhe samaja situacija s pozitivnym nastrojenijem - obsciajeshsia s klasnoj tiolkoj i rozgovor nevediot nekuda, i ona dumajet sto ty polnyj mudak i sto u tebia na nejo nestoit i tut "o ciudo! ", ty reshil stat vesiolym ubliudkom. Ona smejotsa i pisajet v stany ot smecha, a ty dumajesh, nu sto pora ejo ulozhit. I pocemu vsio svoditsa k ukladywaniju zhenshchin ? Ja liubliu svoju ozabocennost, ona menia ucit estetike, no tem ne menee inogda ona menia zhestoko podvodit i carapajet menia iz nutri. Srabatyvajet schema "o kakaja krasivaja tiolka!" (esteticeskij podjom), a potom, kogda krasivaja tiolka uhodit svojej dorogoj srabatyvajet trigger "o blia, ona ushla" (esteticeskoje padenije v xolodnuju prorub). Interesno, drugije liudi eto tozhe postojanno ispytywajut ? Vot na menia smotrit tolstaja devcionka v pojazde. Nu ona tozhe nicivo, germanija menia naucila nebyt slishkom razborchivym. No ja mudak i ja isporciu jej zhizn jesli ona na mne pozhenitsa. Nado byloby ejo v etom predupredit. 

Sevodnia u menia depresija

Sevodnia u menia depresija, i kak vsegda kogda u menia depresija ja nacinaju iskat sposbov s nej borotsa. Sevodnia ja nashol horoshyj metod kak s nej spravitsa - ne borotsa s nej sovsem. Dat jej svobodu, dat jej voliu i priniat ejo kak vaznejshyj element svojej zhizni. Ona silna kak seks drajv. Depresijej pereboleli vse giganty razuma. Ved ejo energija nastolko silna sto zastavliajet liudej meniatsa, prinimat antidepresanty - ona tak samo silna kak liubov. Depresija eto vdohnovlenije, kotoroje liudi vosprinimajut nepravelno. Pocemu jesli ty odet v ciornyj cvet znachet shto u tebia sevodnia traur ? Naoborot, sevodnia triumfirujet tiomnaja storona tvojej dushi, sevodnia ty velikij rycar' tmy, sevodnia ty igrajesh ciornymi shahmatami. Govoriat sto zlo takzhe silno kak i dobro - ix pojedinok bezkonecen. Pocemu s etoj stati my dolzny vyberat tolko storonu dobra. Podowliat v sebe zlo eto to zhe samoje sto podovliat v sebe nuzdu otlivat. Zachem zhdat vdohnovlenija i vsio brosat esli depresija eto tozhe vdohnovlenije ? Depresija napominajet nihilism. Hank'a Moody is Californication. Depresija takzhe horosha kak erekcija. Ona byvajet u vseh no vse ejo starajutsa umelo spriatat. U menia sevodnia depresija i mne zajebis.

Booring

Nezinau kur padariau klaida, berods viskas klostesi gerai ir stai atejo laisvdienis ir prasidejo sunkumai pilvo srityje. Tris dienas nesedejau ant klozeto, tris dienas tai mane vare is proto. Negalejau mokytis, negalejau nieko daryti - savaite buvo puiki visais atzvilgiais, savaitgalis buvo panasus i pragara. Dabar bandau suprasti kur padariau klaida. Galbut mano pernelyg intensyvios treniruotes leme tai kad praradau gyvenimo dziaugsma ir visas jegas tam kad ji atrasciau. Mat, labai stipriai noriu padaryti spagata ir man tai uztrunka daugiau laiko nei tikejausi. zinau kad tam reikia daug laiko ir disciplinos, jau 4 su puse menesio bandau ivykdyti sia misija. Galbut nuiovargis, o galbut tiesiog per mazai skysciu vartojau. Siandien isgeriau keleta puoduku vandens su avietemis, ir jauciuosi geriau. Dukart sedejau ant klozeto ir jauciuosi dvigubai lengvesnis. Nezinau kaip toli dar nuzengsiu eksperimentuodamas su savo kunu. Kartais galvoju kad galiu rimtai susizaloti, todel ir nustojau praktikuoti taoisma ir nusprendziau susikaupti ties darbu prie vienos technikos. Kartais galvoju kad viskam gyvenime galima leisti teketi pasroviui, kart nuo karto nustatant krypti, taciau jeigu duociau savo protui ir kunui laisva valia, jis greiciausiai priliptu prie spalvoto, mygciuojancio ekrano ir stebetu ivykius jame. Kur as nusiritau ? Pratinu save prie disciplinos, vartoju ja mazomis dozemis, stengiuosi tai daryti be skausmo, tam kad mano protas nepradetu sabotuotis pries mane del pokyciu, kaip jogoje, taciau kiekviena diena as jauciu kad tuo neuzteka. Kad pasiekti tiksla, kuri sau pastaciau, reikia daryti daug daugiau, buti kone ne antzmogiu kiekviena diena. Kartais man atrodo kad esu jau arti, turiu plana ir vykdau ji kiekviena diena. Kartais man atrodo kad man reikia nusiraminti.

Yeah, baby, yeah !

Wyglada ze w moim zyciu zapanowal lad i harmonia. Nie meczy mnie frustracja i jestem szczesliwy. Im enlightened ..

Co jest, co jest ?

Jest ciemno za oknem autobusu, ale juz zaczynam sie przyzwyczajac wstawac razem ze swoim budzikiem, nie czuje sie tak zdesperowany jak raniej. Dzisiaj wsiadajac do autokaru nie spostrzeglem znajomych, ktoych zawsze bywa w nim pelno, lecz tylko znajome twarze. Moje zycie nabralo w tym roku nowych kolorow, nigdy nie przygladalem sie do kobiet z takim interesem jak teraz. Zdaje mi sie ze znam ta dziewczyne ktora siedzi naprzeciw mnie w czerwonym palcie. Wydaje sie ze ma na imie Aleksandra, ale nie moge tego gwarantowac. Wyglada porzadnie, ma na sobie czerwone palto i rozowy szalik. Patrzy prosto przed siebie i nie oglada sie po stronach. Ciekawie o czym o mysli ? Kiedys w moich rekach okazala sie ksiazka o kobiecych fantazjach, ktora mowila o tym ze kobiety maja bujna wyobraznie i fantazjuja o takich rzeczach, o ktorych mezczyzna czesto fantazjowac nie potrafi. Nie wystarcza mu na to energii i czasu.

Gyvenimas gali buti paprastas

Vilnius – graziu moteru miestas. Grizau I sostine rudeni, jauciuosi lyg butu pavasaris. Jos yra dailios, simpatiskos, ilgakojes. Galima nusukti sau spranda jeigu bandysi isiziureti I kiekviena. Dabar vaziuoju I universiteta kur bandysiu prastumti ketvirtus mokslo metus. Mokslas per pastaraji laikotarpi atrado man nauja prasme. Tai yra ganetinas galingas irankis padedantis siekti uzsibreztu tikslu, taciau man atrodo kartais kad zmones pamirso ta tikraja sio dalyko prigimti ir paverte ja I kazkoki konvejeri,stampuojanti studentus. Is tiesu, grizus I Vilniu pirmas ispudis buvo galvos skausmas. Miestas yra ganetinai purvinas. Oras uzterstas masinu ismetamomis dujomis. Zmones kazkaip gyvena,kazkas geriau, kazkas blogiau. Idomiausiai yra tai, kad su laiku taip stipriai pripranti prie sios aplinkos, kad pradedi nepastebeti visu jos pliusu ir minusu. Kartais yra labia sveika isvykti I kitus krastus, tam, kad pajausti skirtuma, igauti siek tiek patirties, kad galetum suformuluoti kritiska poziuri.

Gyvenimas gali buti labai paprastas, jeigu jo per stipriai nekomplikuoji. Vakar vaziavome traukiniu su pazistamu, prie musu prisedo 3 vyrai ir keturiese zaideme kortomis. Buvo ganetinai smagu, durnius yra vienintelis idomus kortu zaidimas, kurio taisykles as zinau. Vyrai, tikriausiai griztantys is darbo, gurksnojo vyna is zaliu plastikiniu buteliu, 5lt uz buteli. Priesais mus sedejo kontroliere, kuri karts nuo karto iseidavo patikrinti keleiviu biletus. Jai isejus, butelis buvo staigiai isimamas is uzanties ir geriamas. Veliau atejo antro butelio eile. Buvo ganetinai linksma stebeti si zaidima.

Jei buciau Dievas, tai myleciau visus stipriai

Siadien vel esu Baltupiuose. Siandien vel pagalvojau kad visai noreciau tureti cia savo buta. Esu kaip alkanas suo. Jeigu tokia tendencija issilaikys greitu metu pradesiu priekabiauti prie moteru viesajame transporte arba trintis genitalijomis i kelio zenklus. Gyvenimas yra sudetingas, sudetingiausia yra pripazinti, kad niekada negalesi permiegoti su visomis siomis grazuolemis. Taip prasideda rudenine depreasija. O gal tai imanoma ? Ar vis dar blaiviai mastau jei keliu sau tokius klausimus ? Butu paprasciau jei buciau Dievas. Taip pat butu paprasciau jei buciau pasidulkines keleta kartu per paskutiniji pusmeti. Tai pristabdytu mano fantazija ir susikoncentruociau ties labiau gyvenimiskais dalykais.